Mijn gouden randje...
Columns: Letterlijk Lobke
De opdracht: schrijf een verhaal over een souvernir dat je hebt gekregen en omschrijf het verhaal vanuit het perspectief van het souvernir, dus doe alsof jíj het souvernir bent. Ik schreef deze opdracht over een t-shirt van het Ierse biermerk Guiness.
Als ik m’n gouden randje maar niet verlies, gaat er door me heen. Daar lig ik weer, in ’t rek. Het was van korte duur maar een vrouw trok mij onlangs over haar te dikke lijf. Dat het wat strak zat, kon me niet deren want plots liep ik met haar in de brouwerij. Ik zag hoe het koffiegekleurde bier in de vaten gleed. Het maakte me gelukkig. Ik dacht: ‘dit is dus het spul waar ik voor sta’.
Maar na een dag om dat bezwete lijf, werd ik opeens teruggeworpen in het rek. Weggefrommeld, achteraan op de plank, onder een stapel grotere maten. Maar het zijn geeneens mijn maten. Ze verafschuwen me vanwege het feit dat ik wel de brouwerij in mocht, en dat ik vervolgens als stinkend vodje bij hun clubje ben gevoegd.
Ik hoor ze over me praten, achter m’n boord om. Alsof ik ze niet hoor! Maar wat me echt bezighoudt: als ik m’n gouden randje maar niet verlies, want dat is het enige wat nog aan me straalt! Tot die ene dag, wat míjn dag blijkt te zijn. Want bruut helpt een brunette de grote maten om zeep, ze gooit ze allemaal omver. Ze liggen overal, over de hele plank verspreid. Behalve ik. De brunette pakt me bij m’n schouders en trekt me over haar lijf. Ik zit als gegoten, net als m’n gouden randje.